|
Zróbcie mu miejsce Pan idzie nieba,
Pod przymiotami ukryty chleba.
Zagrody nasze widzić przychodzi,
I jak się dzieciom jego powodzi.
(... z pieśni)
W czwartek, 31 maja, obchodziliśmy Uroczystość Najśw. Ciała i Krwi Pańskiej (tzw. Boże Ciało).
O godz. 11.00 przed świątynią parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej została odprawiona uroczysta Msza św. polowa celebrowana przez kapłanów obu trzcianeckich
parafii. Liturgii przewodniczył i Słowo Boże wygłosił ks. Wawrzyniec Skraba MS, proboszcz naszej parafii. Tradycyjnie już liturgię uświetniły swoim kunsztem
Orkiestra Dęta TDK pod kier. Tomasza Wyrzykowskiego oraz Chór TDK Pasjonata pod dyr. Bartosza Śliwińskiego.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest
prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
(J 6,51.54-56)
|
|
[Procesje eucharystyczne w Uroczystość Bożego Ciała (łac. Corpus Christi)] są niezwykle wymownym świadectwem prawdy, że Pan Jezus,
ukrzyżowany i zmartwychwstały, nadal idzie po drogach świata i przez tę swoją «wędrowną» obecność przewodzi pielgrzymce kolejnych pokoleń chrześcijan:
umacnia wiarę, nadzieję i miłość; pociesza w utrapieniach; podtrzymuje w dążeniu do sprawiedliwości i pokoju.
(św. Jan Paweł II, Anioł Pański, Watykan, 14 czerwca 1998 r.)
Po zakończeniu Mszy św. wyruszyła procesja eucharystyczna. Przeszła ulicami Witosa, Fałata, Żeromskiego i Sikorskiego, by zakończyć się
przy naszym kościele pw. św. Jana Chrzciciela.
W procesji, jak co roku, uczestniczyły prawdziwe tłumy mieszkańców naszego miasta. Nawet iście tropikalny upał nikogo nie odstraszył, co jest namacalnym
dowodem tego, że uroczystość Bożego Ciała porusza serca i napełnia dusze radością z bezpośredniego kontaktu z sacrum, które jest integralną
częścią naszego człowieczeństwa.
Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba, pod przymiotami ukryty chleba.
Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się dzieciom Jego powodzi.
Otocz Go wkoło, rzeszo wybrana, przed Twoim Bogiem zginaj kolana!
Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem, On Twoim Ojcem, On Przyjacielem.
Zielem, kwiatami ścielcie Mu drogi, którędy Pańskie iść będą nogi!
I okrzyknijcie na wszystkie strony: Pośród nas idzie Błogosławiony!
On winy nasze darować lubi. Jego się wsparciem ten naród chlubi.
W domu i w polu daje nam dary, serc tylko naszych żąda ofiary.
(...z pieśni)
|