|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Przygotowanie rodziców i chrzestnych do Sakramentu:
|
|
- I i III Niedziela miesiąca:
|
godz. 17.00 (sala Domu Parafialnego)
|
|
|
|
Udzielanie Sakramentu:
|
|
- II i IV Niedziela miesiąca:
|
podczas Mszy św. o godz. 12.30
|
|
|
|
Dokumenty potrzebne do chrztu:
|
- Dziecku:
- „Akt urodzenia” dziecka
- wystawiony przez właściwy Urząd Stanu Cywilnego
- Jeżeli dziecko zostało ochrzczone „z wody”:
- zaświadczenie osoby, która chrzciła
- Jeżeli z innej parafii:
- pisemna zgoda proboszcza tej parafii
- Rodzicom:
- Jeżeli rodzice zawarli ślub w innej parafii:
- Rodzicom chrzestnym:
- Jeżeli chrzestni są z innej parafii:
- konieczne jest zaświadczenie, że mogą być chrzestnymi
- Rodzicami chrzestnymi n i e mogą być osoby żyjące na Kontrakcie Cywilnym, niewierzące, rozwiedzione...
|
|
|
|
Sakrament Chrztu:
|
- Jak jest nazywany ten sakrament?
- 1214 - Jest nazywany chrztem ze względu na główny obrzęd, przez który jest wypełniany: chrzcić (gr. baptizein)
oznacza: „zanurzyć, pogrążyć”; „zanurzenie” w wodzie jest symbolem pogrzebania katechumena w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez
zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” (2 Kor 5,17; Ga 6,15).
- Kto może przyjąć chrzest?
- 1246 - „Zdolny do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek jeszcze nie ochrzczony”. (KPK, kan. 864; KKKW, kan. 679)
- 1282 - Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, ponieważ jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich
zasług. Dzieci są chrzczone w wierze Kościoła. Wejście w życie chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności.
- Celebracja sakramentu:
- 1235 – Znak krzyża na początku celebracji wyciska pieczęć Chrystusa na tym, który ma do Niego należeć, i oznacza łaskę
odkupienia, jaką Chrystus nabył dla nas przez swój Krzyż.
- 1236 – Głoszenie słowa Bożego oświeca kandydatów i zgromadzenie prawdą objawioną i pobudza ich do udzielania odpowiedzi
wiary, nieodłącznej od chrztu. Chrzest jest bowiem w szczególny sposób „sakramentem wiary”, ponieważ jest sakramentalnym wejściem w życie wiary.
- 1237 – Ponieważ chrzest oznacza wyzwolenie od grzechu i od kusiciela, czyli diabła, dlatego wypowiada się nad kandydatem
egzorcyzm (lub kilka egzorcyzmów). Namaszcza się go olejem katechumenów lub celebrans kładzie na niego rękę, a on w sposób wyraźny wyrzeka się
Szatana. Tak przygotowany kandydat do chrztu może wyznać wiarę Kościoła, której zostanie „powierzony” przez chrzest.
- 1238 – Woda chrzcielna zostaje poświęcona przez modlitwę epikletyczną (albo podczas obrzędów chrztu, albo w czasie
Wigilii Paschalnej). Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna i mocą Ducha Świętego zstąpił na tę wodę, aby ci, którzy zostaną w niej ochrzczeni,
„narodzili się z wody i z Ducha” (J 3, 5).
- 1239 – Następuje wówczas istotny obrzęd sakramentu – chrzest w sensie ścisłym. Oznacza on i urzeczywistnia śmierć dla
grzechu i wejście w życie Trójcy Świętej przez upodobnienie do Misterium Paschalnego Chrystusa. W sposób najbardziej znaczący dokonuje się chrztu przez trzykrotne
zanurzenie w wodzie chrzcielnej. Już od starożytności może on być także udzielany przez trzykrotne polanie wodą głowy kandydata.
- 1262 – Widzialne elementy sakramentalnego obrzędu chrztu oznaczają różne jego skutki. Zanurzenie w wodzie mówi o symbolice śmierci
i oczyszczenia, a także o odrodzeniu i odnowieniu. Dwoma najważniejszymi skutkami chrztu są oczyszczenie z grzechów i nowe narodzenie w Duchu Świętym.
- Kto może chrzcić?
- 1256 – Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup i prezbiter, a w Kościele łacińskim także diakon. [...]
- 1284 – W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół,
i poleje wodą głowę kandydata, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
- Konieczność chrztu
- 1257 – Sam Pan potwierdza, że chrzest jest konieczny do zbawienia. Dlatego też polecił On swoim uczniom głosić Ewangelię i chrzcić
wszystkie narody. Chrzest jest konieczny do zbawienia dla tych, którym była głoszona Ewangelia i którzy mieli możliwość proszenia o ten sakrament. Kościół nie zna
oprócz chrztu innego środka, by zapewnić wejście do szczęścia wiecznego. Stara się więc nie zaniedbywać otrzymanego od Pana nakazu, by „odradzać z wody
i z Ducha Świętego” wszystkich, którzy mogą być ochrzczeni. Bóg związał zbawienie z sakramentem chrztu, ale sam nie jest związany swoimi sakramentami.
- 1281 – Ci, którzy ponoszą śmierć z powodu wiary, katechumeni i wszyscy ludzie, którzy pod wpływem łaski, nie znając Kościoła,
szczerze szukają Boga i starają się pełnić Jego wolę, mogą być zbawieni, chociaż nie przyjęli chrztu.
- 1283 – Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, to liturgia Kościoła zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże i do modlitwy
o ich zbawienie.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
