|
Gdy idziemy poprzez świat chwalmy Boga,
W każdym miejscu, w każdy czas chwalmy Boga!...
(...z piosenki)
Na szlaku wakacyjnych wędrówek śladami kultu Maryjnego ks. Zbigniew Welter MS tym razem odwiedził Pelplin. Ta pomorska miejscowość, której historia
od XIII w. związana jest z zakonem cystersów, chlubi się jedną z największych świątyń gotyku ceglanego w Polsce bazyliką katedralną Wniebowzięcia Najśw.
Maryi Panny.
Pocysterska świątynia jest trójnawową, jedenastoprzęsłową bazyliką filarową, przeciętą w połowie dwunawowym i dwuprzęsłowym halowym transeptem. Niezwykłej
urody i smaku sklepienia powstawały stopniowo najwcześniejsze są sklepienia gwiaździste, najpóźniejsze sieciowe i kryształowe z 1557 r. Datę tę można
(za ks.J.St Pasierbem) uznać za kończącą budowę katedry, mimo, że prace trwały jeszcze później. Uwagę przykuwa bogate wyposażenie świątyni,
w tym 23 ołtarze, z których główny, mierzący 25,5 m, uznawany jest za najwyższy w Europie. Podziwiać tu można m.in. obrazy Hermana Hahna, z których
za najokazalsze trzeba uznać Koronację Maryi Panny, Wizję św. Bernarda oraz tajemniczy artystycznym wyrazem Pokłon pasterzy.
Z najstarszego wystroju kościoła zachował się niewielki fragment polichromii przedstawiający Świętego Krzysztofa, wykonany przez Fryderyka Stummela i jego
uczniów. Pozostałością pierwotnego wyposażenia jest zespół stall, pochodzących z połowy XV wieku, rozdzielonych i przeniesionych do prezbiterium w 1842 roku.
Wielkie bogactwo kościoła stanowią też wspaniałe barokowe organy i ambona.
Budowana przez około 250 lat świątynia od 1965 r. nosi nadany przez papieża Pawła VI tytuł bazyliki mniejszej. Każdy przyjezdny odczuje w jej murach klimat
sprzyjający skupieniu, refleksji i modlitwy, ten sam, który służył cystersom od XIII wieku i który starał się przekazać nam obiektywem swego aparatu
fotograficznego ks. Zbigniew Welter MS.
|